Hormonale problematiek

In de osteopathie worden er veel aandoeningen of symptomen gerelateerd (direct of indirect) aan hormonale stoornissen: schildklieraandoeningen, stemmingswisselingen, overgangssymptomen, opvliegers, extreme koude of warmte, plots veel gewicht doen aankomen of juist afvallen, (postnatale) depressie, burnout, concentratiestoornissen, menstruatiestoornissen, infertiliteitsproblematiek, libidoverlies, erectiestoornissen, (chronische) vermoeidheid, verspringende ontstekingsklachten, grote drang naar suiker, stress, enz. De osteopaat zoekt de primaire oorzaak van de hormonale stoornis. Deze kan gelegen zijn in bewegingsverliezen van het hoofd, nek, rug en heiligbeen, maar ook in de halsorganen (zie Schildklier), buik – en bekkenorganen. Doordat alle organen met een hormonale functie fysiologisch en/of mechanisch (denk maar eens aan verklevingen met naburige organen) met elkaar verbonden zijn, zoekt de osteopaat het orgaan op met het grootste bewegingsverlies en dus ook de meest verminderde functie. Door deze opnieuw beweeglijk te maken en de doorbloeding en de bezenuwing ervan te stimuleren, zien we automatisch de functie ervan herstellen. Op die manier onstaat er weer een balans met de andere hormoonproducerende organen. Met andere woorden, de klacht of het symptoom waar men mee wordt lastig gevallen vermindert en/of verdwijnt.